பிறரிடம் கடன் வாங்கும் வாழ்க்கை வேண்டுமா?

நாம் நெருங்கிய உறவு என்றும், நட்பு என்றும் நம்பிக்கை கொள்கிற எல்லோரும், இந்த நவீன பொருளாதார வாழ்க்கையில், ஒருவித மாயைகள் தான். உங்களுக்கு அவசரமாகப் பணம் தேவைப்பட்டு, அதற்காக மற்றவர்களை அணுகும்போது தான், உறவுகள் அல்லது நட்புகளின் எல்லை புரியும் என்று சொல்வதைவிட, வாழ்க்கையின் நிதர்சனம் உங்களுக்குப் புரியும் என்று சொல்வேன்.

பொதுவாக, யாரும் நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் கடன் தர முன்வர மாட்டார்கள். வேறுவழியில்லை எனில், சிறு தொகையைத் தந்துவிட்டு நகர்ந்துவிடுவார்கள். கடன் தருவதற்கு முன், உங்களால் அந்த தொகையைத் திருப்பித்தர இயலுமா? அதற்கான பொருள் ஈட்டும் வாய்ப்பும், வலிமையும், வருமானம் வரும் வழிகளும் உங்களுக்கு இருக்கின்றதா? எத்தனை நாட்களில் திருப்பித்தருவீர்கள்? கடன் தருவதனால், தங்களுக்குப் பிற்காலத்தில் உங்கள் மூலம் ஏதேனும் பிரதிபலன்கள் கிடைக்குமா? என்று பல காரணிகளை அலசி ஆராய்ந்த பிறகே, கடன் தருவது பற்றி யோசிப்பார்கள். இவர்கள் மன அளவில் ஆராயும் அதே காரணிகளைத்தான், வங்கிகள் ஆவணமாக ஆராய்கின்றன. கடன் என்பதும் இருக்கிறவனுக்குத்தான் எளிதில் கிடைக்கும். திருப்பித் தர இயலுகிறவன், அல்லது ஈடாக எதையேனும் வசூலிக்க வைத்திருப்பவனுக்கே கடன் தருவார்கள். எதுவும் இல்லாதவனுக்குக் கடன் என்பது காணல் நீராகத்தான் தெரியும்.

கடன் கொடுக்க யோசிக்கும் உறவுகளை அல்லது நட்புகளை, எந்த சந்தர்ப்பத்திலும் தவறாகக் கருத இயலாது. கடன் கேட்பவர்களுக்கும், கடன் கொடுக்கவேண்டிய தருணம் அமைந்தால், இதேவிதமாகத்தான் யோசிப்பார்கள். இது பொருளாதார மயமாகிப்போன வாழ்க்கையின் நிதர்சனம். மனித இயல்பாகிவிட்ட குணம். அவரவருக்கான பொருளாதார முன்னேற்றமே சவாலானதாக இருக்கும் உலகில், மற்றவர்களுக்கு சும்மா தூக்கிக்கொடுப்பது சாத்தியம் குறைவான செயல்.

சென்னையில், 1993-ஆம் ஆண்டு வாக்கில், நான் ஆயிரம் ரூபாய் சம்பளம் வாங்கிய காலத்தில், தினமும் இருபது ரூபாய்க்கு மேல் செலவு செய்யமாட்டேன். வேறுவழியில்லாமல், ஒரு நாளில் இருபது ரூபாய்க்குமேல் செலவு செய்துவிட்டால், அடுத்தநாள் ஒருவேளை பட்டினி கிடந்து, அந்த அதிகப்படியான செலவினத்தை நேர் செய்வேன். அப்போதெல்லாம் ஒரு ரூபாய் செலவு செய்தாலும், அதைத் தனி நோட்டில் எழுதி வைப்பேன். பண கணக்கு விஷயத்தில் உஷாராக இருப்பேன். இரண்டு சட்டை, இரண்டு கால்சட்டைகள் மட்டுமே வைத்திருப்பேன். மகா கஞ்சன். மகா பட்டினிப்போராளி. செலவைச் சமாளிக்க, வார விடுமுறை நாட்களில், மதியம் பன்னிரண்டு மணி வரை உறங்குவேன். காலை உணவினைத் தவிர்க்கவும், பணச் செலவைத் தவிர்க்கவும். இது உடலுக்கு ஆரோக்கியமான வழி அல்ல. என்றாலும், அந்த வருடங்களில், அப்போது வாங்கிய சம்பளத்திற்கு, இது தவிர்க்க முடியாத வாழ்க்கைப் போராட்ட யுக்தி. தற்போது பொருளாதார ரீதியில் ஓரளவிற்கு முன்னேறிய நிலையில், பண கணக்கு விஷயத்தில் சற்று மாறிவிட்டேன். சிலரிடம் கடன் தந்து சற்று ஏமாறவும் செய்கிறேன். இந்த பண ஏமாற்றங்கள் தற்போது சமாளிக்கக் கூடியவையாக எனக்கு இருக்கின்றன. கொடுத்த கடனைத் திரும்பப் பெற இயலாதவர்கள் அடையும் மனவலியைச் சற்று நினைத்துப் பாருங்கள்.

போதிய பொருளாதார வளம் இல்லாதவர்களுக்குக் கடன் கேட்கும் நிலை வரவே கூடாது. இக்கட்டான சூழலில் கடன் கேட்டு நிற்கும் நிலை வந்தால், வாழ்க்கையின் சூட்சுமம் உங்களுக்குப் புரிந்துவிடும், என்றாலும் கடன் கேட்கும் நிலை வராமல் இருப்பதே நல்லது. காரணம் இத்தகைய கடினமான சூழலை அனைவராலும் எதிர்கொள்ள முடியாது என்பதே எனது எண்ணம். ஆனாலும் கோடிக்கணக்கான ஏழைகள் இந்தியாவில், தமிழகத்தில் பொருளாதார ரீதியில் மிகுந்த சவால் நிறைந்த வாழ்வையே வாழ்ந்து வருகிறார்கள்.

பிறரிடம் கடன் கேட்கும் நிலைக்குப் போகாமலிருக்க வாழ்வின் நிதர்சனத்தை உணருங்கள். எந்த வேலையும், தொழிலும் கௌரவ குறைச்சல் அல்ல. கிடைக்க வாய்ப்புள்ள ஏதேனும் ஒரு வேலையை, சுய தொழிலைக் கொழுகொம்பாகப் பற்றி, அதன் நீட்சியாக, நீங்கள் விரும்பும் பொருளாதார உயர்வை அடையுங்கள்.

மாத வருமானத்தில் எழுபத்தைந்து சதவீதம் குடும்பம், இன்னபிற விஷயங்களுக்கும், இருபத்தைந்து சதவீதம் சேமிப்பிற்கும் ஒதுக்கத் துணிந்தவன், பொருளாதார வாழ்க்கையில் வெற்றி பெறுகிறான். இது மிகக் குறைவான மாத வருமானம் உள்ளவர்களுக்கான சேமிப்பு விகிதம். சம்பளம், வருமானம் கூடக் கூட, சேமிப்பு சதவிகிதமும் கூட வேண்டும்.

எப்போதுமே நான் கூறுகிறபடி, சம்பளமோ, தொழில் வருமானமோ இல்லாத நிலையிலும், குறைந்தபட்சமாக மூன்று வருடங்களுக்காவது, சேமித்த பணத்தை வைத்து, வாழ்வைச் சிரமங்கள் இன்றி கடத்தக்கூடிய அளவிற்கு, ஒவ்வொருவரும் சேமிப்பில் கவனம் செலுத்துவது நல்லது. தனியார் துறைகளில் வேலை செய்வோர், அவசியம் பண சேமிப்பில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

இது நம் வாழ்க்கை. பிறரிடம் கடன் வாங்கும் வாழ்க்கை வேண்டுமா? அல்லது எளிய வாழ்க்கையாக இருந்தாலும் நிம்மதியான வாழ்க்கை வேண்டுமா? என்பது நம் கையில் தான் இருக்கின்றது. அதேநேரத்தில், அத்தனை உயர்வான நிலைகளுக்கும் ஆசைப்படலாம், அதை அடைய வழியும் தேடலாம். வாழ்க்கை என்கிற பயணத்தில், நம்மைச் சுற்றி இருப்பவர்கள் சக பயணிகள் மட்டுமே. ஆகவே எவரிடமும் கடன் வாங்கும் நிலை வராதபடிக்கு வாழப் பழகுங்கள்.

கணேஷன் குருநாதன்

குறிப்பு: இந்த கட்டுரையைப் போன்ற ஆக்கச்செழுமையான படைப்புகளைத் தொடர்ந்து படிக்க, தமிழ்விங் தளத்தின் Facebook மற்றும் Twitter பக்கங்களை லைக் செய்யுங்கள். விரைவில் பயனுள்ள காணொளிகளை தமிழ்விங் தளம் வெளியிட இருப்பதால், இதன் YouTube பக்கத்திலும் சப்ஸ்கிரைப் செய்து உங்களது ஆதரவினை நல்குங்கள். உங்களது தொடர்ந்த ஆதரவானது, தமிழ்விங் தளத்தில் பல நல்ல படைப்புகள் வெளிவர உதவும். மிக்க நன்றி.